Een waterbreuk of hydrocèle (hydros = water, cele = holte) is een zwelling van de balzak aan één of beide kanten en komt vaak voor. Normaal gesproken zitten de zaadballen in een zakje met een beetje vocht. Door een ongeluk, een gezwel of een ontsteking maar soms ook zonder aanwijsbare oorzaak kan de hoeveelheid vocht rond de bal sterk toenemen. Hierdoor ontstaat een breuk. Deze breuken zijn in de meeste gevallen klein, maar er zijn ook waterbreuken met een doorsnede van vijftien centimeter.

Voor het vaststellen van een waterbreuk is lichamelijk onderzoek veelal voldoende.

Een waterbreuk komt vaak voor bij pasgeboren jongens, maar verdwijnt meestal spontaan voordat het kind een jaar wordt. Als de waterbreuk niet spontaan verdwijnt zal een operatie overwogen worden. Bij circa 10 % van de jongens die geboren worden met een waterbreuk volgt uiteindelijk een operatie.

Een waterbreuk komt regelmatig voor bij mannen boven de 40 jaar.

Behandeling

Bij baby's
Bij de meeste baby's gaat een waterbreuk vanzelf over. Blijft de zwelling bestaan dan moet worden geopereerd.

Volwassenen
Een waterbreuk gaat in de meeste gevallen niet vanzelf weg. Over het algemeen is de zwelling klein en pijnloos en geeft deze geen klachten en is behandeling dan ook niet nodig. Een waterbreuk kan niet uitgroeien tot een kwaadaardige tumor, een behandeling is dus niet nodig. Soms wordt de zwelling echter zo groot dat deze klachten geeft. In dat geval is behandeling in de vorm van een operatie mogelijk. Deze operatie is relatief eenvoudig. De uroloog maakt een snede in de
balzak. Via deze snede inspecteert de arts de bal en bijbal en verwijdert hij de hydrocèle. Vervolgens wordt de wond met oplosbare hechtingen gesloten. De totale ingreep duurt ongeveer dertig minuten.