Inhoud
De schouder is een zeer beweeglijk gewricht maar is ook een onstabiel gewricht. Dit wil zeggen dat de schouder gemakkelijk kan ontwrichten (= schouderluxatie). De basis hiervoor ligt in de beenderige structuur van het gewricht: de schouder bestaat uit een zeer klein pannetje waarop een grote kop als het ware moet 'balanceren'.
Oorzaak
Een beweging die je arm in een extreme of abnormale houding duwt. Bijvoorbeeld door op je schouder te vallen, of doordat iemand heel hard aan je arm trekt.
Was je schouder al eens eerder ontwricht, dan is de kans groter dat het opnieuw gebeurt. Dat komt doordat die eerste ontwrichting schade kan veroorzaakt hebben aan de veiligheidsgordel die de bal op zijn plaats houdt. Hoe jonger je de eerste keer was, des te groter de kans op herhaalde ontwrichtingen.
Symptomen
Symptomen die voorkomen bij een schouderontwrichtring zijn:
- Erge acute pijn in de arm en tot in de schouder.
- Je kunt de arm niet meer bewegen uit de positie waarin hij nu vastzit.
- De bol duwt tegen de huid, waardoor je schouder er abnormaal recht en hoekig uitziet.
Behandeling
Niet operatief
De arm wordt enkele dagen tot maximaal 3 weken in een draagverband gehouden nadien starten met verstevigende oefeningen voor de schouderspieren.
Operatief
Het opnieuw aanhechten van de afgescheurde kraakbeenring (labrum) en versteviging van het vangnet. Tot voor enkele jaren werd dit met een klassieke open operatie uitgevoerd: hierbij moesten een aantal gezonde spierlagen doorgehaald worden om aan het diepliggende letsel te geraken.
Het letsel kan ook met een kijkoperatie worden behandeld. Door enkele kleine gaatjes in de huid wordt een lens ingebracht zodat het gewricht van binnenuit kan worden bekeken. Op die manier kan het letsel met speciale fijne tangetjes en schroefjes worden hersteld.
Bij patiënten met ernstige letsels aan het bot van de pan of de kop door zeer frequente ontwrichtingen, dient soms een open operatie te gebeuren om de beendefecten op te vullen of de schouder extra te stabiliseren.
