Hongeroedeem wordt ook wel de ziekte van Kwashiorkor genoemd en is een opzwelling van lichaamsdelen door vochtophoping. Hongeroedeem kan bij verschillende ziektes optreden en wordt veroorzaakt door een verstoring van de waterhuishouding. Het treedt op bij een eiwittekort door een slechte of eenzijdige voeding.
Het verlies van eiwit uit het bloed heeft invloed op de waterhuishouding. De colloid-osmotische druk valt weg, waardoor geen vocht meer uit de weefsels kan worden weggezogen. Met name ontstaat er een grote vochtophoping in de buik, de zogenaamde hongerbuikjes.
De ziekte komt het meest voor bij kinderen tussen de twee en vijf jaar oud, maar kan ook op latere leeftijd ontstaan.
Hongeroedeem komt met name in derdewereldlanden voor. Vaak lijden kinderen aan ondervoeding. Ze krijgen bijvoorbeeld vrij snel geen moedermelk meer, doordat er een nieuw broertje of zusje wordt geboren. Het oudere kind krijgt dan meelpap, rijstepap of maispap en koemelk is vaak niet voorradig. Deze pappen bevat geen eiwitten en hierdoor ontstaat een hongeroedeem.
Vochtophopingen (oedeem) kunnen op één plaats in het lichaam of over het hele lichaam verspreid voorkomen. De meeste kinderen krijgen die vochtophopingen in hun buik, dit is hongeroedeem. Kinderen lijken door de vochtophopingen meestal gezonder dan ze zijn.
Naast hongeroedeem heeft de ziekte van Kwashiorkor heeft nog een aantal symptomen:
Veel kinderen hebben een lactose intolerantie opgebouwd door het gebrek aan melk. Lactose intolerantie is een allergie voor melkproducten.
Behandeling bestaat met name uit het toedienen van eiwitten. De meeste kinderen zijn na ongeveer zes maanden redelijk hersteld. Wanneer te lang gewacht wordt met behandeling kan het kind er aantal problemen aan overhouden, waaronder problemen met leren en concentreren.