Inhoud
Baarmoederkanker of endometriumcarcinoom is een vorm van kanker gelocaliseerd in het lichaam van de baarmoeder. Anders dan baarmoederhalskanker zijn nagenoeg alle gevallen van baarmoederkanker van het adenocarcinoom type. In 2005 werd in Nederland bij ongeveer 1850 vrouwen de diagnose baarmoederkanker gesteld. Het is de meest voorkomende vorm van kanker van de vrouwelijke geslachtsorganen. In hetzelfde jaar stierven in Nederland ruim 400 vrouwen aan de gevolgen van deze kanker. De vijfjaarsoverleving is 80% en is vergelijking met andere vormen van kanker relatief gunstig.
Oorzaken
Vrouwen met overgewicht hebben een verhoogd risico op baarmoederkanker. Vrouwen die obees zijn, hebben een vier keer zo groot risico als vrouwen met een normaal gewicht. Behandeling met tamoxifen verhoogt het risico op deze vorm van kanker. Ook mensen met HNPCC en PCOS hebben een verhoogd risico op het krijgen van baarmoederkanker. Lichamelijke activiteit, het gebruik van de anticonceptiepil en het krijgen van kinderen verlaagt het risico. Ook roken verlaagt het risico op deze vorm van kanker. Baarmoederkanker is de enige vorm van kanker waarvoor dit geldt.
De symptomen
Het belangrijkste symptoom van baarmoederkanker is abnormaal vaginaal bloedverlies.
- Bij vrouwen na de menopauze: vaginaal bloedverlies langer dan een jaar na de laatste menstruatie.
- Bij vrouwen vóór de overgang: zwaardere bloedingen dan tijdens de normale menstruatie, maar vooral onregelmatig bloedverlies, tussen de menstruaties door of na het hebben van geslachtsgemeenschap.
Als baarmoederkanker niet wordt behandeld, kan de kanker zich uitbreiden naar de eileiders en de eierstokken en naar andere organen, waaronder de longen en soms ook de lever.
Behandeling
De behandeling van baarmoederkanker hangt af van het stadium van de kanker en van aanwijzingen over uitzaaiingen. Bijna altijd is goede behandeling mogelijk door een baarmoederverwijdering. Ook de eileiders en eierstokken worden weggenomen, en de buikholte wordt geïnspecteerd om te zien of er tekenen zijn van verdere uitbreiding.
Is gebleken bij een voorafgaande curettage dat de tumor zich heeft uitgebreid tot in de baarmoederhals, dan zal een uitgebreide, radicale baarmoederverwijdering plaatsvinden, waarbij ook lymfklieren worden meegenomen. Afhankelijk van de plaats van de kanker in de baarmoeder en de diepte van groei in de baarmoederspierwand, is het nogal eens wenselijk om na de operatie te bestralen om mogelijke overgebleven kankercellen te doden. De prognose voor baarmoederkanker hangt af van de vraag of het in een vroeg stadium ontdekt is. Meestal is dat het geval; de levensprognose is dan vaak heel goed.
