Natuurlijke geneeswijzen is heel spectrum van geneeswijzen, die beogen de natuurlijke tendens van het lichaam tot zelfgenezing te activeren en die zich bij voorkeur bedienen van methoden en middelen die in de natuur voorkomen. Hieronder vallen onder andere de bioresonantie, homeopathie, orthomoleculaire geneeswijzen, fythotherapie en natuurlijk ook de Ayurveda en de Traditional Chinese Medicine. Aan de basis van de Westerse natuurlijke geneeswijzen staat Hippocrates met zijn leer van de vier vloeistoffen en in de vroege middeleeuwen Paracelsus.

Kenmerkend voor natuurgeneeskunde is dat gekeken wordt naar zowel het eetpatroon, het energieniveau als de mens achter de cliënt met een klacht. Daarom zou gesteld kunnen worden dat natuurgeneeskunde een holistische geneeswijze is met grote preventieve mogelijkheden.

In de visie van de natuurgeneeskunde wijze zijn ziektesymptomen nuttige reacties die duiden op zelfbeschermende en zelfgenezende processen. De behandeling heeft als doel deze processen te stimuleren (te prikkelen), ondersteunen en in goede banen te leiden. Omdat deze natuurlijke processen zo belangrijk worden gevonden, gebruiken de natuurgeneeswijzen uitsluitend natuurlijke middelen en therapieën.

Gangbare hulpmiddelen zijn kruiden, biologische en homeopathische geneesmiddelen, acupunctuur, aangevuld met massagevormen, chi kung en ademhalingstechnieken. Een natuurlijker levensstijl plus het aanvullen van de voeding met superfoods en supplementen maakt deze geneeswijzen zeer compleet.