Inhoud
Van de ziekte van Peyronie of induratio penis plastica, is sprake als de penis bij het stijf worden krom trekt. Dit is geen aangeboren aandoening; de normale lichte kromming omhoog die men meestal ziet valt hier niet onder, en ook de aangeboren kromme penis (congenitale peniele curvatuur) niet.
De aandoening ontstaat op latere leeftijd (meestal na de 40). De kromstand van de penis kan ineens opvallen tijdens een erectie. De aandoening ontstaat langzaam en kan zeer ernstige vervormingen veroorzaken.
Veelal is er ook bij een penis in slappe toestand een verharde bindweefsel streng te voelen. De vervorming kan zo ernstig worden dat het onmogelijk wordt om geslachtsgemeenschap te hebben.
Lang niet iedereen raadpleegt de dokter voor deze aandoening. Dit komt omdat de klachten soms minimaal zijn of omdat men zich ervoor schaamt. Dit is jammer omdat de vervelende ziekte meestal te verhelpen is.
Oorzaak
Er bestaan verschillende theorieën over het ontstaan van de kromming, waarbij de meest geaccepteerde verklaring is dat er littekenweefsel ontstaat door veelvuldige kleine verwondingen aan de wand van de zwellichamen. De verkromming ontstaat doordat het weefsel ontsteekt en er na verloop van tijd harde, door littekens ontstane of verkalkte plekken ontstaan: plaque. Die verkalkte plekken in de bindweefselwand van de penis zorgen voor een vermindering van de elasticiteit van de wand van de zwellichamen zodat deze minder groei toelaat. Als dat aan één kant gebeurt buigt de penis om deze verkalking heen en wordt dus krom.
Mogelijke andere oorzaken:
- Erfelijk bepaald: soms komt het voor dat de aandoening in bepaalde families vaak voorkomen (genetisch), maar dit komt zelden voor;
- Verwonding: wanneer de penis in erectie is en deze geforceerd gebogen wordt of wanneer men de penis injecteert (bijvoorbeeld bij een erectiestoornis);
- Bloedsomloop stoornis of hoge bloeddruk;
- Diabetes: Het blijkt dat personen met de ziekte van Peyronie vaak diabetes hebben.
Behandeling
Het natuurlijke verloop van de ziekte van Peyronie varieert. Bij circa 30 tot 50% van de patiënten verergert de verkromming en bij 47 tot 67% van de patiënten stabiliseert de ziekte zich. Bij 3 tot 13% vindt, zonder behandeling, spontaan een verbetering plaats. Als zich eenmaal plaque heeft gevormd is dit echter zeer onwaarschijnlijk.
Het duurt gemiddeld zo'n 12 maanden na het ontstaan van de ziekte voordat de kromstand zich stabiliseert en niet meer verergert. Bij het overgrote deel van de patiënten is dan ook de pijn verdwenen. Een genezende behandeling voor de Ziekte van Peyronie is (nog) niet aanwezig.
Er zijn diverse therapieën om de ziekte van Peyronie te behandelen maar geen van deze methoden hebben bewezen effect. Het is de overtuiging van urologen dat wachten tot de groei van de verkalking gestopt is, het beste is. Daarna kan de kromming operatief worden gecorrigeerd. Er zijn diverse manieren om via een operatie de kromstand te corrigeren.
Soms wordt met medicijnen geprobeerd om patiënten in een vroeg stadium van de ziekte te behandelen maar de effectiviteit van deze behandelingen zijn niet wetenschappelijk aangetoond.
Symptomen
Het zijn niet alleen de afwijkende vorm en het uiterlijk van de penis die bij de ziekte van Peyronie kenmerkend zijn. Het is voornamelijk de verminderde functie die ertoe leidt dat mensen hulp zoeken. Als vrijen onmogelijk wordt of pijn veroorzaakt bij de partner is behandeling gewenst. Ook kan de kromstand van de penis lijden tot erectiestoornissen met een psychische oorzaak. Een andere klacht die voorkomt is gevoelsvermindering in de eikel of pijn bij een erectie zijn.
Wat vaak gezien wordt bij patiënten met deze ziekte is dat ook bindweefselverkalking voorkomt in de hand; dit heet de ziekte van Dupuytren. Deze aandoening is te herkennen aan het niet kunnen strekken van de vingers waarbij vaak een vinger naar binnen kromt. Eenzelfde soort probleem kan ook in de voetzool voorkomen. Dan spreekt men van de ziekte van Ledderhosen.
