Waterpokken (Varicella) is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door het varicella-zostervirus. Het is een van de klassieke kinderziekten. Andere benamingen zijn windpokken en wijnpokken.

Verloop

Deze ziekte ontstaat door besmetting met het virus, meestal door aanhoesten of lichamelijk contact. De incubatietijd is 14 tot 21 dagen. Na een prodromale fase van wat koorts en op verkoudheid gelijkende verschijnselen die een paar dagen duurt, verschijnen eerst kleine rode vlekjes, die na ongeveer een dag overgaan in kleine met vocht gevulde blaasjes op een rode ondergrond, overal op het lichaam, vaak het eerst in de nek. Kenmerkend zijn de blaasjes op het behaarde hoofd. Het aantal kan variëren van minder dan tien tot honderden. Na ongeveer een week zijn de meeste blaasjes ook weer verdwenen. Soms rest een enkel ondiep putje waar voordien een bultje door een bacterie geïnfecteerd was geraakt, bijvoorbeeld als gevolg van openkrabben.

Om de kans op littekens zo klein mogelijk te maken kan de heftige jeuk enigszins onderdrukt worden door menthol-talkpoeder op de waterpokken te strooien. Tegenwoordig wordt echter steeds meer gebruik gemaakt van verkoelende crèmes. De heling wordt ook bespoedigd door het aanbrengen van uitdrogende middeltjes op de pokken. Bij een ernstig verloop wordt soms aciclovir toegediend.

Besmetting

De ziekte is erg besmettelijk; in een gematigd klimaat maakt vrijwel iedereen (meer dan 95%) hem voor zijn twaalfde verjaardag door. In de (sub)tropen is dit maar vijftig procent. Hoewel de meeste mensen de ziekte maar één keer krijgen, treedt deze soms nogmaals op als secundaire infectie, in een lichte vorm of als gordelroos. Gevaarlijk is de ziekte alleen voor mensen met een slecht functionerend immuunsysteem, bijvoorbeeld doordat ze geneesmiddelen tegen afstoting van een niertransplantaat slikken.

Besmetting treedt meestal op via de luchtwegen. Baby's die in hun eerste levensjaar waterpokken doormaken, hebben soms een lichte vorm doordat ze nog antistoffen van hun moeder meedragen. Ze ontwikkelen dan echter zelf een lagere afweer tegen de ziekte en kunnen deze later nog eens krijgen, wederom in het algemeen niet hevig.

Ouders twijfelen vaak of hun kind wel waterpokken heeft. Dit komt doordat niet ieder kind evenveel vlekken en pokken krijgt. Zeker bij een kind met (zeer) weinig pokken is het zelfs voor deskundigen zoals de huisarts lastig om te bevestigen dat het waterpokken heeft.

Het is de vraag of het verstandig is om kinderen uit de buurt te houden van iemand met waterpokken, omdat het bijna zeker is dat ze de ziekte toch ooit zullen krijgen. Het is in principe beter wanneer dit op jonge leeftijd gebeurt, aangezien het ziekteverloop bij volwassenen meestal wat heviger is.

Patiënten zijn enkele dagen voordat de blaasjes zichtbaar worden al besmettelijk. Vaccinatie is mogelijk, maar wordt noch in Nederland noch in België routinematig gedaan. In Nederland gaan stemmen op om deze vaccinatie in te voeren, mede in de hoop gordelroos en de gevolgen hiervan op latere leeftijd te beperken.

Een bijzonder risico bestaat bij (hoog)zwangere vrouwen die nog geen waterpokken hebben gehad. De baby kan dan met waterpokken geboren worden, wat een groot gevaar met zich meebrengt voor het kind. De kraamafdeling van een ziekenhuis is dus een plek waar personen met waterpokken niet thuishoren. Ook kinderafdelingen van ziekenhuizen weren kinderen met actieve waterpokken liever om besmetting van patiëntjes die ook al een andere ziekte hebben zoveel mogelijk te voorkomen. Verder kunnen mensen met een verzwakt immuunsysteem (hiv, chemotherapie) - ook wanneer ze de ziekte zelf als kind al gehad hebben - beter uit de buurt van waterpokkenlijders blijven.

Het virus dat waterpokken en gordelroos veroorzaakt, behoort tot de herpesvirussen en is familie van de verwekker van de koortslip, het herpes simplexvirus.